ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

(ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΡΙΩΝ  ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ)

Στις μέρες μας γίνεται πολύς λόγος για την αξιοποίηση της περιουσίας του ελληνικού δημοσίου. Πολλοί προβάλουν αυτήν , ως μία από τις λίγες δυνατότητες για την έξοδο της χώρας μας από την κρίση , που μας μαστίζει.

Θα καταθέσω λοιπόν την προσωπική μου εμπειρία σχετικά με την δυνατότητα αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας και ειδικότερα αυτής που αποτελείται από εκτάσεις (οικοπεδικές και μη) , σε όλη την ελληνική επικράτεια. Η  εμπειρία μου αυτή πηγάζει από την απόπειρα  αξιοποίησης τριών ακινήτων του (τότε) Υπουργείου Γεωργίας, όταν ήμουν Διευθυντής της Διεύθυνσης Τοπογραφικής αυτού.

Οικόπεδο στην περιοχή του Αμαρουσίου

Το 1996 ο τότε Υπουργός Γεωργίας παραχώρησε ένα οικόπεδο στην περιοχή του Αμαρουσίου στην Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος ("ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ"). Το ακίνητο αυτό ευρίσκεται στην οδό Νεαπόλεως , μεταξύ των οδών Ελευθερίας και Ανθέων και έχει έκταση 4,00 στρέμματα περίπου. Το ακίνητο μετά από λίγα χρόνια αφαιρέθηκε από την Συνομοσπονδία , διότι δεν τηρήθηκαν  όροι της παραχώρησης. Μετά την επιστροφή του στην κυριότητα του Υπουργείου Γεωργίας , τέθηκε το θέμα της  αξιοποίησης του, λόγω της μεγάλης αξίας του. Προς τούτο έγινε αποτύπωση ολοκλήρου του οικοδομικού τετραγώνου από Τοπογραφικό Συνεργείο της Διεύθυνσης Τοπογραφικής, αλλά μέχρι εδώ……. και δυστυχώς   τίποτα παραπάνω. Οι φήμες λένε ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου φοβήθηκε τις πιθανές αντιδράσεις της τότε Δημοτικής αρχής, που έχει την κυριότητα στο δίπλα οικόπεδο.

Η παραπάνω εικόνα αποτελεί σύνθεση   δορυφορικής εικόνας και της τοπογραφικής αποτύπωσης του οικοπέδου. Όπως προκύπτει από αυτή, το οικόπεδο  (με αριθμό 6)  χρησιμοποιεί  , ο Σταθμός Ελέγχου Σπόρων, που είναι εγκατεστημένος στο παραπλεύρως οικόπεδο (υπ΄ αριθμ. 5).
Επί πλέον , το Υπουργείο έχει στην κυριότητα του και ένα μικρότερο ακίνητο (το υπ' αριθμ. 1), έκτασης 342 τετρ. μέτρων, που αν είναι άρτιο, έχει και αυτό αρκετά μεγάλη αξία.

* * *

Το 2003 ήμουν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΑΓΡΟΓΗΣ Α.Ε.. Τότε το Υπουργείο Γεωργίας  ήθελε να ενισχύσει χρηματικά την εταιρεία.   Η ΑΓΡΟΓΗ  Α.Ε. είναι ως γνωστό ανώνυμη εταιρεία , που ανήκει στο δημόσιο και εποπτεύεται από το (νυν) Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων και περιλαμβάνεται στους φορείς, για τους οποίους έχει αποφασισθεί η κατάργηση τους.

Προς τούτο το Υπουργείο Γεωργίας παραχώρησε στην εταιρεία  δύο  εκτάσεις σημαντικής αξίας. Η μία εξ αυτών βρίσκεται στον νομό Πιερίας και η άλλη στην νήσο Κω. Ας δούμε λοιπόν ποια ήταν η πορεία της αξιοποίησης των παραπάνω ακινήτων:

Ακίνητο  στον Νομό Πιερίας

Το ακίνητο αυτό παρουσίαζε  δυνατότητα τουριστικής αξιοποίησης -και μάλλον παρουσιάζει ακόμα-  σύμφωνα με τις μαρτυρίες  των υπαλλήλων της ΑΓΡΟΓΗΣ, που το επισκέφθηκαν. Μάλιστα είχε δείξει  ενδιαφέρον ιδιωτική εταιρεία  , για ανέγερση ξενοδοχειακού συγκροτήματος. Όταν ξεκίνησαν από την εταιρεία οι σχετικές  προσπάθειες αξιοποίησης του  ,τότε  στο Δήμο  όπου κτηματικά ανήκει το ακίνητο, έγινε πραγματικός ξεσηκωμός, κατά πληροφορίες δε , είχαν αναρτηθεί εκεί «πανό» διαμαρτυρίας και μαύρες σημαίες!!!!. Ο Δήμος πρόβαλε δικαιώματα κυριότητας επί του ακινήτου και είχε προσφύγει δικαστικά. Η διένεξη συνεχίζετο μέχρι πρότινος και μάλλον τώρα η διαδικασία έχει παγώσει, εν όψει της κατάργησης της ΑΓΡΟΓΗΣ.

 

Ακίνητο  στην νήσο Κω

Το δεύτερο ακίνητο , που έχει παραχωρηθεί στην ΑΓΡΟΓΗ, αποτυπώθηκε λεπτομερώς από Τοπογραφικό Συνεργείο της Διεύθυνσης Τοπογραφικής. Η αποτύπωση δεν έδειξε καμία καταπάτηση και συνεπώς φάνηκε , ότι μπορούσε να αξιοποιηθεί , χωρίς σοβαρά εμπόδια. Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα ήταν τελείως διαφορετική. Στην περιοχή αυτή είχε εφαρμοσθεί Πράξη Εφαρμογής, στο νέο δε οικοπεδικό καθεστώς ,το παραπάνω ακίνητο είχε τελείως εξαφανισθεί. Προφανώς κατά την διαδικασία της εφαρμογής είχε δηλωθεί από τους όμορους, ως ιδιοκτησία, και φυσικά  το νέμονται ανενόχλητα μέχρι σήμερα. 

Συμπέρασμα:

Η  αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας δεν είναι εύκολη. Θίγει πολλά συμφέροντα και για να αποδώσει απαιτεί μεγάλες συγκρούσεις με το κατεστημένο.

Είναι γνωστή η ρήση «αν δεν σπάσεις αυγά δεν κάνεις ομελέτα»!!!!!!!