Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

«Συμπλήρωση των διατάξεων περί Εθνικού Κτηματολογίου και άλλες ρυθμίσεις»



Παρακάτω  αναγράφονται   παρατηρήσεις  επί του σχεδίου νόμου, σχετικά  την  συμπλήρωση διατάξεων  περί   Εθνικού  Κτηματολογίου. Περίληψη των παρατηρήσεων έχω ήδη έχω καταθέσει  στην ιστοσελίδα της ανοικτής διακυβέρνησης http://www.opengov.gr/minenv/?p=4659.

 

Α-Γενική Παρατήρηση

Στο σχέδιο νόμου, που δημοσιεύθηκε στην παραπάνω ιστοσελίδα, υπάρχουν τροποποιήσεις επί τροποποιήσεων επί των διαδικασίων αναγνώρισης των ιδιοκτητών, που ήδη έχουν τροποποιηθεί με προηγούμενους νόμους κ.ο.κ..
Διαβάζοντας τις τροποποιήσεις αυτές, διερωτάται κανείς, γιατί μετά από τόσα χρόνια που έχει ξεκινήσει το Εθνικό μας Κτηματολόγιο, δεν έχουν παγιωθεί οι διαδικασίες αυτές;
Ανεξάρτητα όμως από τα παραπάνω θα πρέπει να γίνει κωδικοποίηση των διατάξεων, ώστε να είναι δυνατή η εφαρμογή τους. Κάτι ανάλογα είχε γίνει στο παρελθόν, με το σύνολο της   αγροτικής νομοθεσίας και συντάχθηκε ο ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ.

Β-Παρατηρήσεις επί των άρθρων του σχεδίου νόμου

Άρθρο 01: Τροποποίηση και συμπλήρωση του Ν. 2664/1998 (ΦΕΚ Α΄, 275/03.12.1998), όπως έχει τροποποιηθεί με τους νόμους 3127/2003 (ΦΕΚ Α΄, 67/2003), 3208/203(ΦΕΚ Α΄, 303/2003), 3212/2003 (ΦΕΚ Α΄, 308/2003), 3481/2006 (ΦΕΚ Α΄, 162/2006), 3559/2007 (ΦΕΚ Α΄, 102/2007) και 3983/2011 (ΦΕΚ Α΄, τ.Α΄. 144/2011).
 
1.Αντικατάσταση της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του ν. 2664/1998:
Με την παράγραφο 1 του άρθρου 1 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου αντικαθίσταται η παράγραφος 1 του άρθρου 3 του νόμου 2664/1998.
Η διατύπωση της αντικατάστασης της παραγράφου αυτής είναι ότι χειρότερο, αντιπαραγωγικό και γραφειοκρατικό θα μπορούσε να σκεφθεί ένας κατ’ επάγγελμα  (νοσηρός)  γραφειοκράτης!!!
Αντί να επιλύει την γνωστή σε όλους μας «φαγωμάρα» μεταξύ ΟΚΧΕ και ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε., η αντικατάσταση αυτή την επιδεινώνει.
Πιο συγκεκριμένα:
Η παράγραφος 1 του άρθρου 3 του νόμου 2664/1998 –όπως ισχύει σήμερα- βρίσκεται μέσα στον λογική, ότι η ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. καταρτίζει το Εθνικό Κτηματολόγιο και ο ΟΚΧΕ μεριμνά για την τήρηση και ενημέρωση του, διαχωρισμός που φαίνεται να είναι λειτουργικός. Έτσι σύμφωνα με την παραπάνω διατύπωση ο ΟΚΧΕ ορίζεται ως η Προϊσταμένη Αρχή των Κτηματολογικών Γραφείων, δηλαδή των υπηρεσιακών μονάδων που θα διαχειρίζονται το Εθνικό Κτηματολόγιο και έχει την ευθύνη για την «…οργάνωση, διάρθρωση, στελέχωση και οικονομική στήριξη της λειτουργίας των Κτηματολογικών Γραφείων» (ακριβής διατύπωση, όπως ισχύει σήμερα).
Αντιθέτως στην προτεινόμενη αντικατάσταση , ο ΟΚΧΕ διατηρεί μεν την ιδιότητα της Προϊσταμένης Αρχής των Κτηματολογικών Γραφείων, αλλά «…η ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. έχει την ευθύνη για την οργάνωση, διάρθρωση, και την υλικοτεχνική υποστήριξη της λειτουργίας των Κτηματολογικών Γραφείων…», ενώ πιο κάτω στην τροποποίηση ορίζεται ρητά, ότι η ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ «…λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για την εποπτεία, τον έλεγχο, την οργάνωση και τη λειτουργία των ως άνω Κτηματολογικών Γραφείων και επιβλέπει την εφαρμογή τους….».
Δηλαδή με την παραπάνω αντικατάσταση γίνεται στην ουσία μεταβίβαση των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από τον ΟΚΧΕ στην ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. και έτσι δημιουργείται μία άνευ προηγουμένου δυαρχία στα Κτηματολογικά Γραφεία , που θα επιτείνει τις τριβές, που ήδη υπάρχουν μεταξύ των παραπάνω δύο φορέων, με τελικό χαμένο το Εθνικό μας Κτηματολόγιο.
Αν ο ΟΚΧΕ μετά από τόσα χρόνια λειτουργίας του, δεν μπορεί να οργανωθεί και να αναλάβει την τήρηση και ενημέρωση του Εθνικού Κτηματολογίου – όπως ήταν ο αρχικός σχεδιασμός – και πρέπει να υποβοηθηθεί (αλλά στην ουσία να υποκατασταθεί) από την ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. , τότε δεν έχει λόγο ύπαρξης!
* * * *
Άρθρο 02: Τροποποίηση και συμπλήρωση του Ν. 2308/1995 (ΦΕΚ 114 Α΄, 15.6.1995), όπως έχει τροποποιηθεί με τους νόμους 2508/1997 (ΦΕΚ Α΄, 124/ 1997), 2664/1998 (ΦΕΚ Α΄, 275/1998), 3127/2003 (ΦΕΚ Α΄, 67/2003), 3212/203 (ΦΕΚ Α΄, 308/2003), 3481/2006 (ΦΕΚ Α΄, 162/2006).

Με την παράγραφο 2 του άρθρου 2 του σχεδίου νόμου , αντικαθίσταται η  παράγραφος 3 του άρθρου 29 του νόμου 2508/1997. Στην νέα διατύπωση της  αναγράφεται «...Στην περίπτωση που η κτηματογράφηση διενεργείται από αναδόχους μελετών κτηματογράφησης, το Γραφείο Κτηματογράφησης στελεχώνεται, εξοπλίζεται και λειτουργεί με ευθύνη τους, σύμφωνα με τα οριζόμενα στη σχετική σύμβαση....».
Η παραπάνω διατύπωση εκχωρεί στην πράξη την όλη διαδικασία τήρησης και ενημέρωσης του Εθνικού Κτηματολογίου σε ιδιώτες, με αναιμική παρουσία του Δημόσιου Τομέα, λύση που κοστίζει πολλαπλάσια, από ότι αν γινόταν από τον Δημόσιο Τομέα. Φυσικά η διατύπωση δίδει την εντύπωση , ότι η επιλογή αυτή θα είναι προσωρινή, αλλά όπως γνωρίζουμε στην χώρα μας ισχύει το «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού».
Ο στόχος θα πρέπει να είναι η δημιουργία Κτηματολογικών Γραφείων, με 100% δημόσιο χαρακτήρα και όχι μία λύση, όπου αλλού θα υπάρχουν Γραφεία με χαρακτήρα δημόσιο και αλλού με χαρακτήρα ιδιωτικό.
Σε Δήμους που θα διαθέτουν την κατάλληλη τεχνική υποδομή θα μπορούσε να δοθεί η δυνατότητα να ιδρύσουν αυτοί Κτηματολογικά Γραφεία, πάντα όμως υπό τον αυστηρό έλεγχο του ΟΚΧΕ.
 * * * *
Άρθρο 04: Καταργείται το δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 45 του ν. 3316/2005, όπως προστέθηκε με την παρ. 4 του άρθρου 3 του ν. 3461/2006 και προστίθεται άρθρο 45Α μετά το άρθρο 45..

Με το νέο άρθρο 45Α  εισάγονται ορισμένες παρεκκλίσεις σε σχέση με τον νόμο 3316/2005, που είναι ο βασικός νόμος περί αναθέσεως μελετών.Ο νόμος 3316, που ήδη έχει τροποιηθεί με άλλους νόμους - υπάρχει μία κωδικοποιηση αυτού στο παρόν blog- πρέπει να κωδικοποιηθεί μαζί με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις.
Ειδικότερα και όσον αφορά στην τροποποίηση της σχετικής διάταξης για τον φάκελο του έργου, θα ήταν μία ευκαιρία να καταργηθεί αυτή η υποχρέωση, που στην πράξη είναι τελείως άχρηστη και δεν τηρείται.

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΓΗΣ



Στη χώρα μας δεν λειτουργεί κανένας θεσμός, για την καλλίτερη αξιοποίηση της αγροτικής γης, σε αντίθεση με άλλες χώρες, όπου παρ’ όλο που η δομή των αγροτικών τους  εκμεταλλεύσεων είναι ασυγκρίτως καλλίτερη της Ελλάδας, λειτουργούν προ πολλού,  θεσμοί που αποσκοπούν στην καλλίτερη αξιοποίηση της αγροτικής τους γης.  

Μία από τις χώρες αυτές είναι η Γαλλία , όπου παρ’ όλο που το μέσο μέγεθος των αγροτικών της εκμεταλλεύσεων  είναι 550 στρέμματα , δηλαδή πολλαπλάσιο του μέσου μεγέθους των αγροτικών εκμεταλλεύσεων της χώρας μας, το οποίο  κυμαίνεται στα 45 στρεμμάτων.

Το κάνει η Γαλλία για την καλλίτερη αξιοποίηση της αγροτικής της γης;
Από το 1960 έχουν συσταθεί στο σύνολο τις γαλλικής επικράτειας  26 ανώνυμες μη κερδοσκοπικές εταιρείες (23 στην μητροπολιτική Γαλλία και 3 στις γαλλικές κτήσεις), με την ονομασία  SAFER (Sociétés d’Aménagement Foncier et d’ Établissement Rural). Οι Safer έχουν σαν βασική αποστολή να παρέχουν αγροτική γη, σε όποιον έχει ένα βιώσιμο σχέδιο, όπως γεωργικό, βιοτεχνικό, περιβαλλοντικό, οικοδομικό, το οποίο να θέλει να εφαρμόσει σε αγροτικές περιοχές. Το σχέδιο  πρέπει να είναι σύμφωνα με τις τοπικές πολιτικές, να ανταποκρίνεται στο δημόσιο συμφέρον και να σέβεται το περιβάλλον, το τοπίο και τους φυσικούς  πόρους, όπως π.χ. το νερό.

Το γαλλικό δίκτυο των 26 Safer
 Τι είναι το δικαίωμα προτίμησης (le droit de preemption);
Ο γαλλικός αγροτικός κώδικάς δίδει το δικαίωμα στις Safer  να αγοράζουν, κατά προτεραιότητα, αγροτικές ιδιοκτησίες  και στην συνέχεια να τις πωλούν σε αγρότες, συνεταιρισμούς, ιδρύματα και ιδιώτες, που διαθέτουν ένα σχέδιο αξιοποίησης της αγροτικής γης , σύμφωνα με τους περιορισμούς , που αναφέρθηκαν παραπάνω (σεβασμός στο περιβάλλον κ.λ.π.).
Προς τούτο οι συμβολαιογράφοι είναι υποχρεωμένοι να ενημερώνουν τις Safer για κάθε αγοραπωλησία , που πρόκειται να κάνουν, πριν από την διενέργεια της αγοραπωλησίας. Οι Safer έχουν το δικαίωμα να αγοράσουν την έκταση, αντί του αρχικά ενδιαφερόμενου, με σκοπό να την πουλήσουν σε άλλον, που κρίνουν ότι διαθέτει ένα βιώσιμο σχέδιο αξιοποίησης της.

Η μεταβίβαση γίνεται με γνώμονα τα παρακάτω:
•Σύμφωνα με το γενικό συμφέρον
•Για να διατηρηθεί η γεωργική χρήση της αγροτεμαχίων
•Για να αποφευχθεί η διόγκωση των τιμών
•Για την προώθηση της τοπικής ανάπτυξης
•Για την προστασία του περιβάλλοντος

Αν συνεπώς κάποιος έχει ένα βιώσιμο σχέδιο (γεωργικό, βιοτεχνικό κ.λ.π.) και θέλει να το υλοποιήσει σε αγροτική έκταση, μπορεί να απευθυνθεί στην Safer της περιοχής του, για να πληροφορηθεί και στη συνέχεια να αγοράσει την κατάλληλη  για το σχέδιο του έκταση. Φυσικά η Safer θα εξετάσει αν το σχέδιο αυτό είναι βιώσιμο, και  σύμφωνα με τις τοπικές πολιτικές, αν ανταποκρίνεται στο δημόσιο συμφέρον και αν σέβεται το περιβάλλον, το τοπίο και τους φυσικούς  πόρους.

Οι  Safer έχουν δημιουργήσει  site (http://www.proprietes-rurales.com/fr/default.asp) , όπου κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί  να πληροφορηθεί για κάθε περιοχή , τι υπάρχει διαθέσιμο, προς πώληση από αυτές.

Ετησίως οι αντίστοιχες Safer των Κρατών – Μελών  συναντώνται και  ανταλλάσσουν απόψεις και εμπειρίες. Σε κάποια εξ αυτών είχε συμμετάσχει και η ΑΓΡΟΓΗ, για την οποία αναφέρεται σχετικά παρακάτω.

Τι έχει κάνει η χώρα μας , σχετικά με την αξιοποίηση της αγροτικής γης;
Με τον νόμο 2637/1998 ιδρύθηκε η Εταιρεία Αξιοποίησης Αγροτικής Γης Α.Ε., η μετέπειτα ονομασθείσα  ΑΓΡΟΓΗ Α.Ε.. Στο άρθρο 49 του νόμου θεσμοθετήθηκε το δικαίωμα προτίμησης, το οποίο εφαρμόζεται σε αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας (!), που φυσικά δεν έχει ποτέ καθορισθεί. Το αποτέλεσμα ήταν  να μην λειτουργήσει ποτέ το δικαίωμα προτίμησης. Δηλαδή και εδώ η γραφειοκρατία έβαλε το … χεράκι της.
Η  ΑΓΡΟΓΗ ουδέποτε λειτούργησε,  σύμφωνα με τον σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκε, έγινε δε εργαλείο ρουσφετιών. Είναι γνωστές οι 400(!) ρουσφετολογικές προσλήψεις του Υπουργού Γεωργίας Χατζηγάκη, εξ αιτίας των οποίων η  ΑΓΡΟΓΗ ονομάσθηκε – και δικαίως – «αμαρτωλή».

Το δικαίωμα προτίμησης πρέπει να θεσμοθετηθεί εκ νέου και να  εφαρμοσθεί , όχι φυσικά με την ίδρυση μίας νέας ΑΓΡΟΓΗΣ, αλλά εντάσσοντας αυτή την δραστηριότητα σε υπάρχοντας οργανισμούς γεωργικού προσανατολισμού, όπως π.χ.  στον ΟΠΕΚΕΠΕ.

Η εφαρμογή του θα βοηθήσει τα μέγιστα στη αναβάθμιση της ελληνικής μας γεωργίας. 

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΕΙ Η ΤΡΟΪΚΑ ;



Καθημερινά ακούμε τις παράλογες απαιτήσεις  της τρόικα , σχετικά με τα μέτρα ύψους 11,5 δις €, που πρέπει να πάρει η Ελληνική Κυβέρνηση και όλοι διερωτόμαστε, που τελικά το πηγαίνει η τρόικα;
Μάλιστα ο ένας εξ αυτών, ο Πωλ Τόμσεν ο Δανός, κάθε φορά που βρίσκεται μία λύση αποδεκτή για κάποιο μέτρο, αμέσως προβάλλει νέες απαιτήσεις. Έτσι οι διαβουλεύσεις για το κλείσιμο της τρύπας των 11,5 δις θυμίζουν τον «πίθο των Δαναΐδων», δηλαδή το πιθάρι  στο οποίο οι κόρες του Δαναού, καταδικάστηκαν μετά τον θάνατό τους, να ρίχνουν αιώνια νερό, το πιθάρι όμως ποτέ δεν γέμιζε, διότι ήταν γεμάτο τρύπες και το κάνανε αυτό, για να τιμωρηθούν για τη δολοφονία των συζύγων τους την πρώτη νύχτα του γάμου τους.

Από την άλλη , η πρόεδρος του ΔΝΤ Λαγκάρντ (δεν χρειάζεται να πούμε τι σημαίνει ΔΝΤ- όλοι το έχουμε μάθει καλά)  δήλωσε χθες σε συνέντευξη τύπου , που έδωσε στο Τόκιο, στα πλαίσια του ετησίου συνεδρίου του ΔΝΤ, ότι θα πρέπει να δοθεί στην Ελλάδα μία παράταση δύο ετών, ώστε να μπορέσει να φέρει σε πέρας το πρόγραμμα εξυγίανσης των δημοσιονομικών της.

Αν λάβουμε υπ’ όψη ότι ο Τόμσεν είναι υπάλληλος του ΔΝΤ, τότε μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει:
Επειδή το ΔΝΤ, με τις τωρινές συνθήκες δεν θεωρεί το χρέος της Ελλάδας βιώσιμο, διστάζει να μας χορηγήσει την δόση (δηλαδή το ποσοστό της δόσης που αναλογεί σ’ αυτό), αν δεν προηγηθεί  παράταση του χρέους, που πρέπει να είναι στα δύο  χρόνια, σύμφωνα με την  παραπάνω συνέντευξη της Λαγκράρντ, διότι με την παράταση αυτή το ΔΝΤ κρίνει, ότι το χρέος  (ίσως) θα γίνει βιώσιμο.

Δυστυχώς  όμως στη παράταση αυτή αντιδρά ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Β. Σόϊμπλε (που φυσικά εκφράζει τις απόψεις της Γερμανίας) και δεν ξέρουμε , που θα πάει η όλη κατάσταση.

Πάντως μέχρι τώρα … «το μάρμαρο» δυστυχώς το πληρώνει ο ελληνικός λαός!!!

Η τελευταία παράλογη απαίτηση της τρόικα , είναι κυριολεκτικά για  γέλια! Θέλουν , λέει, να αδειάσουμε τα νησάκια μας , που έχουν κατοίκους κάτω των 100 κατοίκων και να τους μεταφέρουμε αλλού, ώστε να μειώσουμε έτσι την επιβάρυνση του προϋπολογισμού μας (ΕΘΝΟΣ της 12/10/2012).
Φαίνεται , ότι οι άνθρωποι ή μας θεωρούν  κάτι μεταξύ Ζουλού και Μασάι  ή … είναι πράκτορες των Τούρκων, όπως σατιρίζει εύστοχα ο Μαραγκός στο παραπάνω φύλλο της εφημερίδας.

(ΕΘΝΟΣ της 12-10-2012)

Τα παραπάνω διαψεύσθηκαν εκ των υστέρων από το Υπουργείο Οικονομικών, με ανακοίνωσή του, που εκδόθηκε  και αφού η είδηση είχε ήδη προκαλέσει σάλο. Η ανακοίνωση του Υπουργείου  ανέφερε ότι «ουδέποτε τέθηκε θέμα από την τρόικα εγκατάλειψης νησιών της ελληνικής επικράτειας. Οι σχετικές φήμες που μεταδόθηκαν στο Διαδίκτυο δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα».
Ήδη όμως την αποκάλυψη είχε κάνει λίγο πριν, ο Υπουργός Ναυτιλίας Κώστας Μουσουρούλης, σε ομιλία του στη Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά, λέγοντας  «Δεν πρέπει να μιλάμε για αριθμούς. Οι συνομιλητές μας πρέπει να ξέρουν για τι συζητάμε. Δεν μπορούμε να κοιτάμε μόνο τους αριθμούς, υπάρχουν και άνθρωποι» αμέσως δε  μετά αποκάλυψε την πρόταση των τροϊκανών εν μέσω γενικής έκπληξης και κατέληξε. «Τους είπα, ότι δεν είναι καλά. Δεν το διαπραγματευόμαστε».

Οι άνθρωποι είναι εκτός πραγματικότητας και αγνοούν ότι αυτά τα νησάκια είναι πραγματικά διαμάντια, που το καλοκαίρι σφύζουν από ζωή, με τον πληθυσμό τους να πολλαπλασιάζεται από τον τουρισμό, που συρρέει απ' όλα τα σημεία του πλανήτη μας.
Προφανώς δεν θα έχουν ακούσει τίποτα για το αρχιπέλαγος του Αιγαίου  και τον πολιτισμό του!
Μάλλον τα συγκρίνουν με το ξερονήσια των πατρίδων τους - κυρίως ο Δανός- που βρίσκονται κάπου στην Βόρεια Θάλασσα  και δώδεκα μήνες τον χρόνο τα μαστιγώνει ο παγωμένος αέρας και τα μανιασμένα κύματα της θάλασσας.

Παρακάτω παρατίθενται ενδεικτικά χαρακτηριστικές εικόνες από μερικά από τα "διαμάντια" μας , που η τρόικα θέλει να εγκαταλείψουμε:





Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΗ ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΤΩΝ ΣΙΤΗΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΥΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ



Στο ΕΘΝΟΣ της 24-9-2012 δημοσιεύθηκε έρευνα σχετικά με την αυξητική πορεία της τιμής των σιτηρών (μαλακό στάρι, σκληρό στάρι, αραβόσιτος, κριθάρι) για το έτος 2012,η οποία οφείλεται στην μειωμένη παγκόσμια παραγωγή σιτηρών και κυρίως στην μείωση της παραγωγής στις Η.Π.Α., Ρωσία, Ουκρανία και Καζακστάν. Η μείωση της παραγωγής έγινε λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών, που επικράτησαν και στις περιορισμένες βροχοπτώσεις.

Οι εκτιμώμενες εξαγωγές και εισαγωγές των σιτηρών για την Ελλάδα φαίνονται στον παραπάνω πίνακα:

ΕΙΔΟΣ
ΣΙΤΗΡΟΥ
ΕΞΑΓΩΓΕΣ
(σε τόνους)
ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ
(σε τόνους)
ΤΙΜΗ ΑΝΑ ΚΙΛΟ(*)
(για το 2012)
Σκληρός Σίτος
168.000
53.000
0,27 €/κιλό
Μαλακός  Σίτος
95.000
1.000.000
0,24 €/κιλό
Αραβόσιτος
120.000
530.000
0,27 €/κιλό
Κριθάρι
10.000
300.000
0,25 €/κιλό
(*) Η τιμή ανά κιλό είναι κατ’ εκτίμηση

Σύμφωνα με τον παραπάνω πίνακα, η χώρα μας είναι πλεονασματική  μόνο στον σκληρό σίτο, ενώ στα λοιπά σιτηρά είμαστε ελλειμματικοί. Για να καλύψουμε δε τις ανάγκες μας σε σιτηρά και σύμφωνα με τις τιμές ανά κιλό του παραπάνω πίνακα, θα απαιτηθούν  για το 2012 περί τα 369,35 εκατ. €.

Η έρευνα του ΕΘΝΟΥΣ απαριθμεί  τα προβλήματα, που υπάρχουν στον τομέα των σιτηρών, εξ αιτίας των οποίων είμαστε ελλειμματικοί. Η έρευνα αναφέρει ως  πρώτο πρόβλημα:
«αυξημένο κόστος παραγωγής και αντίστοιχη μείωση της ανταγωνιστικότητας κυρίως λόγω του μικρού μεγέθους του κλήρου, του πολυτεμαχισμού της αγροτικής γης, της περιορισμένης και ανομοιόμορφης κατανομής των βροχοπτώσεων και τέλος της χαμηλής γονιμότητας των εδαφών (μονοκαλλιέργεια)».

Ας σταθούμε στις  δύο πρώτες επισημάνσεις, δηλαδή στο μικρό μέγεθος του κλήρου και στον πολυτεμαχισμό,  που μπορούν να βελτιωθούν, αν το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (πρώην Υπουργείο Γεωργίας),το κατ’ εξοχή αρμόδιο Υπουργείο, κάνει ορισμένες σωστές κινήσεις:
1.Μικρό μέγεθος κλήρου: Με τον όρο «κλήρος» εννοούμε το σύνολο της  αγροτική έκτασης μίας αγροτικής  εκμετάλλευσης. Ο όρος προήλθε από τις αποκαταστάσεις των ακτημόνων (γηγενών και προσφύγων), όπου η έκταση  που θα έπαιρνε ο ακτήμων, προέκυπτε με κλήρωση. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ του 2009 , η διάρθρωση των αγροτικών εκμεταλλεύσεων είναι η παρακάτω:
Από τον πίνακα προκύπτει ότι, ο αριθμός των αγροτικών εκμεταλλεύσεων με συνολική  έκταση μέχρι 49,9 στρέμματα είναι 649.115, δηλαδή το ποσοστό επί του συνολικού αριθμού (854.123) είναι 76 %. Από το ποσοστό αυτό βγαίνει μία πρώτη εικόνα του μεγέθους των αγροτικών εκμεταλλεύσεων , που πράγματι είναι απογοητευτική. Αν δε, λάβουμε υπ’ όψη ότι η έκταση των αγροτικών εκμεταλλεύσεων δεν είναι συγκεντρωμένη σε ένα αγροτεμάχιο, αλλά εγκατεσπαρμένη σε περισσότερα του ενός (πολλές φορές σε 7 ή 8 ή και παραπάνω), τότε το πρόβλημα γίνεται δυσκολότερο.
Για να υπάρξει ένα μέτρο σύγκρισης, αναφέρουμε ότι το μέσο μέγεθος μίας αγροτικής εκμετάλλευσης στην Γαλλία είναι 55 ha , δηλαδή 550 στρέμματα (1ha=10 στρέμματα).
Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους!
Οι δυνατότητες μεγέθυνσης των αγροτικών εκμεταλλεύσεων είναι περιορισμένες, διότι η αγροτική έκταση της Ελλάδας είναι δεδομένη και δεν μπορεί να αυξηθεί. Θα μπορούσαν όμως να ληφθούν ορισμένα μέτρα , για να βελτιωθεί η παραπάνω κατάσταση.
Πολλά αγροτεμάχια, κυρίως μικρής έκτασης, είναι εγκαταλελειμμένα, είτε διότι οι ιδιοκτήτες αυτών δεν είναι αγρότες, είτε διότι τα αγροτεμάχια αυτά δεν είναι εκμεταλλεύσιμα (λόγω της μικρής έκτασης τους). Αν δοθούν κίνητρα (π.χ. χορήγηση χαμηλότοκων δανείων στους ενδιαφερόμενους αγοραστές) , ώστε οι ιδιοκτήτες αυτών να τα μεταβιβάσουν σε  πραγματικούς αγρότες  και κατά προτίμηση στους όμορους αυτών, θα υπάρξει μία βελτίωση του μεγέθους των αγροτικών εκμεταλλεύσεων.
 Η διαδικασία, που θα μπορούσε να εφαρμοσθεί, όπως εφαρμόζεται σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι η εξής:
(α)Αγορά των εγκαταλελειμμένων εκτάσεων από το Δημόσιο. 
(β)Μεταπώληση των εκτάσεων σε ενδιαφερόμενους αγρότες,βάση κριτηρίων και με με προτεραιότητα στους όμορους αγρότες των εκτάσεων αυτών.
 
2.Πολυτεμαχισμός:Μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο με την εφαρμογή αναδασμού. Είναι το μόνο «όπλο» κατά του πολυτεμαχισμού και δυστυχώς, ενώ στην Ελλάδα υπάρχει παράδοση στους αναδασμούς, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Υπαίθρου έχει πλήρως εγκαταλείψει αυτό το αναπτυξιακό εργαλείο. Για την αντιμετώπιση του πολυτεμαχισμού έχουμε αναφερθεί στην ανάρτηση μας «ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ – ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΑΝΑΔΑΣΜΟΥ »
Τα οφέλη από την εφαρμογή του αναδασμού είναι μεγάλα και χώρες , με παράδοση στην γεωργία , όπως η Γαλλία και η Γερμανία, εφαρμόζουν αυτόν, για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της γεωργίας τους. Εδώ πρέπει να σημειωθεί , ότι θα άξιζε τον κόπο να εφαρμοσθεί εκ νέου αναδασμός και σε περιοχές που ήδη έχει εφαρμοσθεί, διότι:
-ήδη στις περιοχές αυτές έχει δημιουργηθεί πολυτεμαχισμός, με τις πάσης φύσεως μεταβιβάσεις (αγοραπωλησίες, κληρονομιές. (κ.λ.π.).
-στις περιοχές αυτές , όταν εφαρμόσθηκε για πρώτη φορά αναδασμός και για να καμφθεί η αντίδραση των αγροτών, γινόταν υπέρβαση του επιτρεπτού ορίου των τριών αγροτεμαχίων κατ΄ ιδιοκτήτη, ενώ τώρα που οι αγρότες έχουν δει τα οφέλη από αυτόν , θα δεχθούν μεγαλύτερες συγκεντρώσεις αγροτεμαχίων, που θα μπορέσει να φτάσει και μέχρι το ένα αγροτεμάχιο ανά ιδιοκτήτη. 
Στο παραπάνω σχήμα φαίνονται παραστατικά τα οφέλη
που  θα προκύψουν  απο  την εφαρμογή του αναδασμού 




Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ: ΝΕΑ ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ ή ΝΕΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ή ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ;



Κάθε φορά που λαμβάνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και   μία απόφαση, για το ελληνικό χρέος (επιμήκυνση, κούρεμα κ.λ.π.), η ελληνική κυβέρνηση θριαμβολογεί για  το όφελος, που ΘΑ! έχουμε. Δυστυχώς μετά από λίγο καιρό, η στυγνή πραγματικότητα μας προσγειώνει ανώμαλα και  ανατρέπεται η  αισιοδοξία, διότι το χρέος αντί να μειώνεται , αυξάνεται και για να κλείσει η τρύπα , που δημιουργείται , ανακοινώνονται νέες μειώσεις μισθών και  νέοι φόροι.

Έτσι:

 Στις 12 Μαρτίου 2011 υπήρξε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση  για μείωση του επιτοκίου δανεισμού κατά μία ποσοστιαία μονάδα και επιμήκυνση του χρόνου απόσβεσης στα 7.5 χρόνια. Η τότε κυβέρνηση θριαμβολόγησε και υπολόγισε το όφελος στα 6 δις. Η πραγματικότητα όμως ανέτρεψε αυτήν την αισιοδοξία και το χρέος συνέχισε να τραβά την ανηφόρα του.

Στις 29 Ιουνίου 2011, με νέο Υπουργό Οικονομικών , τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ψηφίσθηκε το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015», που περιλάμβανε μία σειρά  από μέτρα για τον περιορισμό των δαπανών και αύξηση των εσόδων, μέτρα επώδυνα για τον λαό. Και τότε  όμως το αδηφάγο χρέος συνέχισε να μεγαλώνει.

Στις 21 Ιουλίου 2011 η σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέληξε σε συμφωνία νέας δανειοδότησης μας. Η συμφωνία περιλάμβανε νέο δάνειο  ύψους 158 δις Ευρώ και την  επιμήκυνση από 15 έως και 30 χρόνια των ομολόγων που λήγουν έως το 2020. Η  συμφωνία χαιρετίστηκε με αισιοδοξία στο εσωτερικό της χώρας  και παρομοιάστηκε με το σχέδιο Μάρσαλ της μεταπολεμικής περιόδου. Μάλιστα  ο τότε Υπουργός Οικονομικών κος Βενιζέλος δήλωνε με καμάρι…, ότι «..βάλαμε πάτο στο βαρέλι». Σύντομα όμως το κλίμα αισιοδοξίας μεταστράφηκε, όταν παρουσιάστηκαν προβλήματα με κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Φινλανδία, Αυστρία, Ολλανδία, Σλοβακία) , που τα κοινοβούλια τους αντιδρούσαν να επικυρώσουν την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο τέλος Αυγούστου ανακοινώθηκε πως η οικονομία της Ελλάδας βρισκόταν εκτός στόχων, με μεγάλη υστέρηση εσόδων και αύξηση δαπανών. Η κατάσταση αυτή οδήγησε την κυβέρνηση σε μία σειρά έκτακτων μέτρων, που ανακοινώθηκαν κατά τη διάρκεια του Σεπτεμβρίου. Οι ανακοινώσεις και οι εξαγγελίες των νέων μέτρων οδήγησαν σε μία σειρά μεγάλων απεργιών, διαδηλώσεων και καταλήψεων σε δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς.

Στις 23 Οκτωβρίου 2011, η έκτακτη σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέληξε σε συμφωνία που  απέβλεπε σε «κούρεμα» κατά 50% του ελληνικού χρέους και πρόσθετο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα ύψους 130 δις €. Με βάση την συμφωνία οι ιδιώτες θα αποδεχτούν σε εθελοντική βάση, μείωση της αξίας των ελληνικών ομολόγων που διαθέτουν κατά 50%. Οι αποφάσεις της συνόδου κορυφής χαιρετίστηκαν θετικά από την κυβέρνηση. Δυστυχώς όμως  το «κούρεμα» δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, διότι σημαντικό αριθμό ομολόγων κατείχαν ελληνικοί φορείς (Τράπεζες, Ασφαλιστικά  Ταμεία , αλλά και Έλληνες ιδιώτες), που έχασαν μεγάλα ποσά , με άμεση επίπτωση στην ελληνική οικονομία. Μάλιστα επιφανείς οικονομολόγοι είχαν ταχθεί τότε κατά του κουρέματος, μεταξύ δε αυτών και ο μετέπειτα πρωθυπουργός κος Παπαδήμος.

Εμείς ήδη από τις 18/4/2011 σε άρθρο μας με τον τίτλο «ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ, ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ,  HAIRCUT, ΠΤΩΧΕΥΣΗ……ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΜΜΑΖΕΥΕΤΑΙ»  είχαμε διατυπώσει την ανησυχία μας, διότι το όλο πρόβλημα  αντιμετωπίζετο  κυριολεκτικά  «στο πόδι». Τέτοιου είδους σοβαρές αποφάσεις λαμβάνονται μετά από μελέτη, εξετάζοντας όλα τα ενδεχόμενα, ώστε να ξέρεις τι θα αποφασίσεις και να μην είσαι έρμαιο των δανειστών μας, που στο κάτω-κάτω της γραφής κοιτάνε πρώτα το συμφέρον τους. Υπάρχουν μελέτες,  που αναφέρουν ότι η Γερμανία έβγαλε από αυτόν  τον δανεισμό στη χώρα μας, κέρδος πολλών εκατομμύριων  ΕΥΡΩ (άνω των 500) , αφού το επιτόκιο δανεισμού σε μας,  ήταν περί το 4%, ενώ η αυτή  δανειζόταν, για να μας δανείσει….., με αρνητικό επιτόκιο. Δυστυχώς, ότι επακολούθησε μας δικαίωσε, διότι η λύση του «κουρέματος», που μας επέβαλαν οι δανειστές μας , δεν βελτίωσε την κατάσταση, με αποτέλεσμα συνεχώς να λαμβάνονται νέα επώδυνα μέτρα.
ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ
(Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat)
ΕΤΟΣ

Ελληνικό Δημόσιο
Χρέος %  του Α.Ε.Π
σε παρούσες αξίες

Μέσος Όρος
Δημοσίου Χρέους
% Α.Ε.Π. Ευρωζώνης
των 16

Ελληνικό ΑΕΠ
σε παρούσες
αξίες (δις €)

Ελληνικό
Δημόσιο Χρέος
σε παρούσες
αξίες (δις €)

2000
103,4
69,4
137,9
142,6
2001
103,7
68,4
146,4
151,8
2002
101,7
68,2
156,6
159,3
2003
97,4
69,3
172,4
167,9
2004
98,9
69,8
185,3
183,3
2005
100,3
70,4
194,8
195,4
2006
106,1
68,9
211,3
224,2
2007
105,4
66,8
227,1
239,4
2008
110,7
70,5
236,9
262,2
2009
127,1
80,0
235
298,7
2010
142,8
86,1
230,2
328,7
2011
157,7
88,4
222,8
351,4
2012
(εκτίμηση)
166,1
89,2
226,1
375,6

Ο παραπάνω πίνακας επιβεβαιώνει, ότι το χρέος τραβά κυριολεκτικά την ανηφόρα!

Σήμερα, φαίνεται να αλλάζει το κλίμα στην Ευρώπη , για την χώρα μας. Η  αλλαγή αυτή ξεκίνησε με την διάσταση απόψεων μεταξύ ΟΛΑΝΤ και ΜΕΡΚΕΛ, σε αντίθεση με τον ΣΑΡΚΟΖΙ, που το μόνο που έλεγε στην ΜΕΡΚΕΛ, ήταν Oui. Η χώρα μας  θα πρέπει να κάνει  τα επόμενα βήματα , με πολλή προσοχή και μελέτη, διότι αν συνεχιστεί η  φοροεπιδρομή, που συνήθως πλήττει τα μεσαία και χαμηλά στρώματα, ο λαός δεν θα το ανεχθεί. Θα γεμίσουν οι πλατείες με τους αγανακτισμένους και όχι μόνο…….
Θα διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός της πατρίδας μας , όπως πρόσφατα επισήμανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Ας  μην ξεχνάμε , ότι καραδοκούν διάφοροι Ταλιμπάν της πολιτικής , για να πάρουν τα ηνία της διακυβέρνησης της πατρίδας μας.
Οι εταίροι μας μιλάνε για νέα επιμήκυνση και νέο «κούρεμα»! Δεν λένε , όμως τις λεπτομέρειες εφαρμογής τους. Και επειδή, όπως λέει ο σοφός λαός «ο διάβολος κρύβεται στη  λεπτομέρεια», απαιτείται εμπεριστατωμένη μελέτη, για να μην γίνουν τα ίδια λάθη.
Ο νέος Υπουργός Οικονομικών κος Γιάννης Στουρνάρας δείχνει ότι γνωρίζει τα κόλπα των αγορών και προς το παρόν εμπνέει εμπιστοσύνη.

Αλλά περιθώρια δεν υπάρχουν!

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ: ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ «ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ»


Δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα OPENGOV  το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, σχετικά με την αξιολόγηση του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα  (http://www.opengov.gr/minreform/?p=455).
Το παραπάνω Π.Δ. θεσπίζει  ορισμένες καινοτομίες σε σχέση με το ισχύον σύστημα, οι κυριότερες των οποίων είναι:
1-   Εισάγεται ο θεσμός του «ατομικού συμβολαίου» απόδοσης, στο οποίο καθορίζονται οι ατομικές υποχρεώσεις κάθε υπαλλήλου σε ετήσια βάση. Άραγε,  αν καθιερωθεί το παραπάνω Π.Δ. –και λειτουργήσει σωστά το σύστημα- θα μπορέσουν όλοι οι  υπάλληλοι να συντάξουν ατομικά συμβόλαια ή θα βγουν στην «φόρα» περιπτώσεις υπαλλήλων χωρίς καμία αρμοδιότητα ;;;
2-  Η αξιολόγηση των υπαλλήλων υπεισέρχεται όχι μόνο στην βαθμολογική εξέλιξη των υπαλλήλων, αλλά και στην μισθολογική τους εξέλιξη.
3-    Εκτός από την αξιολόγηση των υπαλλήλων, καθιερώνεται η αξιολόγηση των υπηρεσιών, που συμμετέχει στην  τελική αξιολόγηση του υπαλλήλου.

Παρ’ όλες όμως τα παραπάνω καινοτομίες, δυστυχώς το όλο σύστημα αξιολόγησης των υπαλλήλων βασίζεται στην αποτυχημένη συνταγή της αξιολόγησης από τους άμεσους Προϊσταμένους του υπάλληλου. Το σύστημα αυτό έχει αποτύχει πλήρως στη πράξη, διότι  με το ισχύον  σήμερα σύστημα – που έχει τώρα εξελιχθεί σε μία τυπική διαδικασία – όλοι οι υπάλληλοι κρίνονται στο τέλος άριστοι. Εδώ ισχύει πλήρως η παροιμία «μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά».
Το σύστημα αξιολόγησης πρέπει να απαλλαχθεί από την σχέση Προϊσταμένου-Υφισταμένου και για να αποδώσει, πρέπει να γίνεται  από όργανο ξένο προς την Υπηρεσία.



Παρακάτω παρατίθενται οι παρατηρήσεις, που καταθέσαμε κατά την διαδικασία διαβούλευσης , του παραπάνω σχεδίου Π.Δ.:

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ

Άρθρο 6:Απόδοση
Δεν βρήκα πουθενά στο σχέδιο ΠΔ, ποιος είναι αρμόδιος για τον καθορισμό των ειδικών  στόχων μέτρησης του παραγομένου έργου (παρ. (ε)).

Άρθρο 7:Διαδικασία καθορισμού των στόχων
Στο άρθρο αυτό αναφέρονται βασικοί όροι,  χωρίς όμως να προσδιορίζεται η έννοια τους, όπως «επιχειρησιακό σχέδιο», «στρατηγικός στόχος», «επιχειρησιακός στόχος», «ατομικός στόχος». Οι όροι αυτοί πρέπει να προσδιορισθούν σαφώς.
Στην παρ. 1 αναγράφεται ότι ο Υπουργός θέτει το χρονοδιάγραμμα των επιχειρησιακών σχεδίων, στην παρ. 3 αναγράφεται ότι  ο Γενικός Γραμματέας καθορίζει το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης, ενώ στην παρ. 6 αναγράφεται ότι ο Γενικός Διευθυντής προσδιορίζει το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης. Προφανώς υπάρχει ένα μπλέξιμο αρμοδιοτήτων. Απαιτείται αναδιατύπωση με σαφή περιγραφή αρμοδιοτήτων. 

Άρθρο 8
Έλεγχος Υλοποίησης και Διαδικασία Τακτικής
Αναθεώρησης των Στόχων
Η διαδικασία ελέγχου των επιχειρησιακών και των ατομικών  στόχων ανά τρίμηνο είναι τελείως γραφειοκρατική. Προτιμότερο να γίνεται ανά τετράμηνο.

Άρθρο 13
Όργανα και Διαδικασία Αξιολόγησης
Η συμμετοχή στην Ομάδων Αξιολόγησης των οργανικών μονάδων των τριών (3) εκπρόσωπων κοινωνικών ή επαγγελματικών φορέων κ. λ. π. , αντί των συνδικαλιστών (πρακτική που συνήθως εφαρμόζεται) κρίνεται θετικά, διότι ουδέποτε οι συνδικαλιστές λειτουργούν αμερόληπτα.  

Άρθρο 16
Αξιολογητές
Η αξιολόγηση των υπαλλήλων ακολουθεί σε γενικές γραμμές την μέχρι σήμερα ισχύουσα διαδικασία, που τελικά έχει εκφυλισθεί σε μία τυπική διαδικασία, με την οποία όλοι οι υπάλληλοι κρίνονται τελικά «άριστοι»!!.
Θα πρέπει η αξιολόγηση να γίνεται από όργανα ανεξάρτητα των προσωπικών σχέσεων, που είναι φυσικό να αναπτύσσονται, μεταξύ Προϊσταμένων και Υφισταμένων, μετά από χρόνια συνεργασίας. Άλλως και το νέο σύστημα θα εκφυλισθεί, όπως ακριβώς και το μέχρι σήμερα ισχύον σύστημα.Τούτο είναι και το κρισιμότερο σημείο του σχεδίου ΠΔ, που αν δεν αντιμετωπισθεί ουσιαστικά, θα οδηγήσει σε ένα «πάγωμα» και αυτού του ΠΔ.